Z magazynu „Sztuka.pl”, kwiecień 2009

Z tą dojrzałą tematycznie i warsztatowo twórczością dwóch profesorów ciekawie komponują się prace Hanny Ewy Masojady - absolwentki filozofii na Uniwersytecie Warszawskim, Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie oraz Wyższej Szkoły Sztuki Stosowanej w Poznaniu, w której odbyła studia podyplomowe pod kierunkiem prof. Sadleya. Jej przygoda z malowaniem na jedwabiu trwa od kilku lat, rozpoczęła se od fascynacji sztuką japońską, a dokładnie sztandarami samurajów. Stąd zapewne prostota i zamierzona płaskość kompozycji przy niezwykle wyrafinowanym detalu, jak w monumentalnym jedwabiu. Dywan mojego dzieciństwa (2005), który został zakwalifikowany na 10. Ogólnopolską Wystawę Tkaniny Unikatowej, towarzyszącą 12. Międzynarodowemu Triennale Tkaniny w 2007 r. w Łodzi. Syntetyzm środków uderza także w tryptyku Pola (2009); ukośna linia horyzontu biegnie przez trzy zawieszone obok siebie tkaniny, w których pobrzmiewają też echa doświadczeń artystki z techniką action painting, podjętej wcześniej w cyklu Rozmowa z Jacksonem (2008). Inspiracją dla „malarstwa akcji", a raczej do dyskusji z nim, była z kolei struktura jedwabiu technicznego, bardziej sztywnego, a przez to zatrzymującego farbę na powierzchni, jak papier. Warto też wspomnieć, że Hanna Ewa Masojada, podobnie jak prof. Sadley, nie boi się wielkich formatów i kompozycji budowanych z plam intensywnego, nasyconego koloru, nad którym panuje z wielką kulturą malarską. Przykładem jej monumentalne Życie podwodne (2007) - jedwab utrzymany w czerniach i świecących granatach, który wisi w przestrzeni patio obok tkanin innych artystów, m.in. Całunu Sadleya, nagrodzonego Srebrnym Medalem 8. Międzynarodowego Triennale Tkaniny w 1995 r.

Monika Nowakowska